جنگ تحمیلی و هویت ملی

درسال 1359 در منطقه خاورمیانه جنگی بین دو کشور ایران و عراق در گرفت. مردم ایران با گرایش های مختلفی در این جنگ حضور یافتند که علت­ بسیاری از این گرایشات به تعریف آنها از خود یعنی هویت آنها بر می گردد. به اعتقاد بسیاری از صاحب نظران، هویت ملی در ایران ( بعد از انقلاب اسلامی ) از سه عنصر اصلی ناسیو نالیسم، اسلام و تجدد تشکیل شده بود که مهمترین عنصر را عنصر اسلام تشکیل می داد. در واقع جایگاه مسئله هویت در گفتمان جنگ، یک مسئله اساسی است. زیرا هویت ملی ایرانیان با شروع جنگ وارد آزمون سختی شد که از یک سو می‏بایست پاسخی برای تهدیدهای خارجی پیدا می کرد و از سوی دیگر سطح تأثیرپذیری خود را از شرایط جنگی با جامعه روز تطبیق می داد. مسئله ای که در این مقاله مورد بررسی قرار گرفته این است که آیا جنگ تحمیلی بر این هویت ملی تأثیر گذاشته بود یا اینکه چه در سطح گفتمانی و چه در سطح لایه های مختلف هویتی بدون تغییر مانده بود؟ و آیا در طول جنگ تحمیلی برای ایرانیان، مرز خودی و غیرخودی مشخص شده بود و آیا آنها توانسته بودند به تعریفی از خود برسند یا نه؟